Terugblik, mijn route naar mijn huidige werk.

En dan in 1982 mag ik naar de Kunstacademie in Kampen, voor mij een grote speeltuin waar ik alles wil proberen en ontdekken. De docenten  Pim Knaup, Jan Maaskant en ook Jan Dix en Joshua Janssen en mijn stagebegeleider Paul Panhuijsen (overleden in 2015) visueel en geluidskunstenaar  en eigenaar van het Apollohuis te Eindhoven hebben een grote invloed gehad op mijn beeldende ontwikkeling. Omdat mijn verleden veel met muziek te maken heeft kom ik al snel op het punt muziek/geluid te koppelen met beeldend werk. Daarnaast vind ik het heerlijk plastisch te werken, beelden maken, dat maakt dat ik na het eerste jaar kies voor ruimtelijke vormgeving/beeldhouwen.

In 1987 stop ik met de academie, bijna mijn diploma, maar Anorexia nervosa maakt dat ik moet stoppen, ik weeg nog maar 36 kilo en kan bijna niet meer lopen. Tijdens mijn herstelperiode blijkt het tekenen en schilderen voor mij ook belangrijk te worden. Na mijn herstel lukt het mij weliswaar zonder diploma, iets dat mij lang heeft achtervolgd, weer aan te sluiten binnen de (kunst)wereld waar ik mij zo goed voel. 

Met regelmaat laat ik van mij horen als beeldend kunstenaar totdat mijn vader in 2006 komt te overlijden, mijn hele wereld staat op zijn kop en ik mag zijn grafmonument uit marmer hakken. Hier ontdek ik dat er vele emoties bij mij loskomen en zorgt er voor dat ik mijn verdriet goed kan verwerken. Ik neem de stap Axis Mundo ( 01-01- 2008) op te richten, een bedrijfje waar mensen in mijn atelier in Kampen kunnen komen werken aan een troostbeeld, ornament of een urn van steen of brons. Begin 2010 merk ik dat ik op psychisch vlak tekort kom en kies ervoor te starten met de opleiding HBO opleiding Creatieve Therapie aan de Stendenhogeschool te Leeuwarden,  omdat ik ook werkte met mensen met een verstandelijke beperking en later ook bij een buitenschoolse opvang kan ik de verkorte route volgen en studeer in 2013 met diploma af.

In mijn beeldend werk stond tot 2010 vooral de mens centraal, ik keek naar buiten en naar binnen. Na 2013 kijk ik naar binnen, laag na laag laten ontstaan. Er is meer vrijheid in mijn eigen werk ontstaan, ik ben weer aan het spelen in mijn eigen speeltuin.

Het thema de mens blijft centraal staan, de serie waarin ik bij mijzelf naar binnen kijk, ik de vormgeving is inmiddels weer een andere beweging ontstaan, de vraag is nu waar deze route naar toe gaat.